مقایسه تأثیر یک دوره تمرین هوازی و ورزش عضلات کف لگن بر دیسمنوره اولیه دختران نوجوان

زمینه و هدف: دیسمنوره اولیه بر کیفیت زندگی زنان تأثیر به سزایی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات هوازی و ورزش عضلات کف لگن بر دیسمنوره اولیه دختران نوجوان انجام گرفت. روش بررسی: در این تحقیق که به روش نیمه تجربی انجام شد، 45 دختر نوجوان با سابقه ابتلاء به دیسمنوره اولیه متوسط و شدید، به صورت داوطلبانه انتخاب و به روش تصادفی ساده در 3 گروه 15 نفره تمرین هوازی، تمرین کگل و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرینی در گروه هوازی به صورت 3 جلسه در هفته با شدت 65% تا 70% ضربان قلب بیشینه و مدت 45 دقیقه و در گروه کگل تمرینات به صورت روزانه، 3 بار در روز و هر بار به مدت 15 دقیقه بود، تمرینات در هر 2 گروه به مدت 8 هفته اجرا گردید. گروه کنترل در طول این مدت فعالیت ورزشی نداشتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش دیسمنوره اولیه و به منظور همگن نمودن آمادگی هوازی آزمودنی ها از آزمون یک مایل دویدن استفاده گردید. یافته ‌ها: اختلاف معنی داری از نظر شدت و مدت درد بین پیش آزمون و پس آزمون گروه های تمرین مشاهده گردید (001/0=P). مقایسه داده های 3 گروه پس از مداخله، اختلاف معنی داری را از نظر مدت درد بین گروه های هوازی و کگل با گروه کنترل را نشان داد که حاکی از کاهش مدت درد در گروه های تمرینی بود (026/0=P). اختلاف معنی داری بین 2 گروه تمرین از نظر مدت درد به دست نیامد (05/0<P). از نظر شدت درد نیز اختلاف معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد (200/0=P). نتیجه ‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرین هوازی و کگل می تواند باعث بهبود دیسمنوره اولیه گردد؛  بنابراین احتمالاً می توان از این گونه تمرینات جهت درمان دیسمنوره اولیه استفاده نمود.